نقش حمایت سازمانی بر رابطه استرس شغلی با ترک خدمت در پرستاران

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی رابطه استرس شغلی و فرسودگی هیجانی با تمایل به ترک خدمت‌ با توجه به نقش تعدیل‌کننده حمایت سازمانی ادراک‌شده به مرحله اجرا در آمد. مواد و روشها: جامعه آماری پژوهش پرستاران یک بیمارستان دولتی در اصفهان بودند که از میان آن‌ها صد و نود و نه نفر به شیوه سهل‌الوصول انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استرس شغلی، فرسودگی هیجانی، حمایت سازمانی ادراک شده و ترک خدمت بودند. داده‌ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی تحلیل گردید. یافته ها: بین استرس شغلی با فرسودگی هیجانی، بین استرس شغلی با حمایت سازمانی ادارک شده، بین استرس شغلی با ترک خدمت، بین فرسودگی هیجانی با حمایت سازمانی ادراک شده، بین فرسودگی هیجانی با ترک خدمت و بین حمایت سازمانی ادراک شده با ترک خدمت رابطه (معنادار) وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که از میان دو مولفه استرس شغلی و فرسودگی هیجانی‌، فقط ابهام نقش قادر به پیش‌بینی (معنادار) حمایت سازمانی ادراک شده و طی دو‌گام به ترتیب فرسودگی هیجانی و گرانباری و تعارض نقش قادر به پیش‌بینی (معنادار) ترک خدمت هستند. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده قادر به تعدیل‌ رابطه ابهام نقش با ترک خدمت است ولی رابطه بین فرسودگی هیجانی با ترک خدمت را تعدیل نمی‌نماید. نتیجه گیری: مدیران بیمارستان‌ها باید از طریق تجزیه و تحلیل شغل و آماده‌سازی شرح وظایف صریح، روشن و بدون ابهام تلاش نمایند تا از سطح ابهام نقش در کارکنان و پرستاران کاسته و احساس حمایت سازمانی را در کارکنان بالا ببرند تااز ترک خدمت آنها جلوگیری نمایند.